Kino Günü doğulanlar...

İlk filmlərindən sonra sovet dönəmində inqilabçı hesab edilən Oqtay Mirqasımovun “Şeytan göz qabağında” (1987) filmində Fəxrəddin Manafov rejimə qarşı çıxan jurnalist, ədalət carçısı rolu ilə 1990-cı illərdə Azərbaycanda müstəqillik qazanmaq üçün ayağa qalxmış gənclərin kumiri və mərdlik simvoluna çevrilmişdi. Başqa bir nostalji favorit –  zamanında daha çox qiymətləndirilsə də, Fəxrəddinin bizi qoruyan əsgərin faciəsini evlərimizə gətirməsi, dostu Rasim Ocaqovun “Ölsəm… bağışla” (1989) adlı filmi ilə  müharibənin döyüş meydanında həyatları ilə vidalaşmış əsgərlərin sivil şəraitdə yaşayışları haqqında füsunkar fantaziyası idi. Bu filmin dərsləri Birinci və İkinci Qarabağ müharibələrindən qayıdan və qayıtmayan əsgərlərimizə qarşı cəmiyyətin məhəbbəti və mənəvi dəstəyinə təkan verən ideoloji baza yaratdı, millətin özünüdərketmə prinsiplərinə ciddi təkan oldu. Aktyorun dahiliyi onun hərtərəfli olması və üzərinə düşən rolu oynaması deyil, həmin obrazı yaşamasından ibarətdir. Sadalanan ciddi informativ personajlardan sonra, Manafovu 1993-cü ildə tamaşaçı “Təhminə” filmində sentimental və aşiq Zaur rolunda görür. Bu andan Fəxrəddin mərd və yenilməz kişi obrazlarından incə bir keçidlə bugünədək tamaşaçılarının zərif hissəsinin seks simvoluna çevrilir. Filmin adının “Təhminə” olmasına baxmayaraq, bugünədək bütün tamaşaçılar onu “Təhminə və Zaur” adlandırırlar. Bu, aktyorun gücündən irəli gələn kinematoqrafik paradoksdur. Bu, Manafovun Azərbaycan kinosuna gətirdiyi ali aktyorluq məktəbidir. Lakin Fəxrəddinin kino bioqrafiyasında ziddiyyətli rollar da eyni peşəkarlıqla ərsəyə gəlməklə, əsərlərin dramaturji daşıyıcılarının əsas düyünlərinə qüvvət verərək, ağla-qara, gündüzlə-gecə arasında ciddi fərqləri ürəkağrısı ilə qavranılan həddə gətirib çıxardı. Ramiz Fətəliyevin “Hökmdarın taleyi” (2008) bu aksiomanın bariz nümunəsidir. Sonralar da Fəxrəddin Manafov Azərbaycanın və dünyanın qabaqcıl rejissorları ilə əməkdaşlıq edərək, bir sıra kult səviyyəsindən enməyən rollara imza atır. Ali istedada malik olan aktyor və şübhəsiz, dürüst və alicənab bir insan olan Fəxrəddin şəxsi varlığının nadir nümunəsi ilə dünya kino mifologiyasına tam uyğun bir aktyor olduğunu dəfələrlə sübut edib və hələ uzun müddət bunu edəcək.