Qərbin tənqidi anti-Qərbçilik deyil

Qərbin ikili standartlarından bəhs edən yazı şərhlərdə sərt reaksiyaya səbəb olub. Bu, gözlənilən idi, Ukraynadakı müharibə, Qərblə Rusiyanın birbaşa qarşıdurması, Rusiya və ya Qərbin hər hansı tənqidi emosional olaraq qəbul edilir.
Qərbi tənqid etmək anti-qərbçilik demək deyil. Müstəqilliyin 32 ili ərzində Azərbaycan Qərbin iştirakı ilə bir çox layihələr həyata keçirib. Bu, hər kəsin öz maraqlarının olduğu ortaqlıqdır və bu normaldır.

Bir-birimizdən fərqli gözləntilərimizin olması, hardasa həddən artıq qiymətləndirilməsi, hardasa az qiymətləndirilməsi də normaldır... və bu obyektivdir...

Lakin narazılığın əsası Qərbin fundamental mövzulara, yəni Azərbaycanın ərazi bütövlüyü mövzusuna ədalətsiz yanaşmasındadır. İllər keçdikcə Qərb anlamalı idi ki, bu məsələdə Bakıdan hansısa güzəşt gözləməyə dəyməz.

Axı Qərbin regionda praktiki olaraq bütün rasional maraqları Azərbaycan-Gürcüstan-Türkiyə əlaqəsində cəmləşib.

Ermənistana gəlincə, burada müstəsna olaraq subyektiv amillər var: xristian həmrəyliyi, 1915-ci ildə baş verməyən "hadisə"lərə görə günah kompleksi, erməni diasporu, liberal və solçu ksenofobların təsiri... dəhşətli qarışıqdır...

Azərbaycan Qərbdən müəyyən prinsiplərin dəstəklənməsi ilə bağlı ardıcıllıq tələb edir, vəssalam! Bəli, Bakı Qərblə əməkdaşlıq edir və bu əməkdaşlıq öz nəticəsini verir, lakin bu, işğal və müharibədən sonrakı proseslər mövzusunda Qərbin ədalətsiz mövqeyini susdurmaq üçün əsas olmamalıdır.

ABŞ və Aİ-nin müharibədən əvvəlki məntiqi davam edə bilməz. Xatırladım ki, 2013-cü ildə Ermənistanla assosiasiya sazişlərində Aİ xalqların öz müqəddəratını təyinetmə hüququnu, Azərbaycanla isə ərazi bütövlüyü prinsipini prioritet kimi müəyyən edib.

Krımın işğalı və Krımın Rusiyaya birləşdirilməsi Aİ-ni ərazi bütövlüyü prinsipi ilə bağlı daha prinsipial mövqe tutmağa sövq etdi. 2008-ci ildə Gürcüstan ərazilərinin deyil, ondan da əvvəl Azərbaycan ərazilərinin işğalı...

Müharibədən sonra biz Aİ-nin mövqeyinin “status”dan “Qarabağın erməni əhalisinin hüquq və təhlükəsizliyi”nə çevrildiyinin şahidi olduq. Amma bu da yetərli deyil...

ABŞ və Aİ mövqelərini aydınlaşdırmalıdırlar. Bunsuz vasitəçilik indiki kimi olacaq - ikiüzlü. Problem ondadır ki, bütün bu illər ərzində Qərb Ermənistana onun siyasətinin aqressiv olduğunu göstərməyib, İrəvana tarixin düz tərəfində olmadığını hiss etdirəcək heç bir iş görməyib.

Bu, azərbaycanlıların daha da böyük aqressivləşməsinə, sərtləşməsinə gətirib çıxarır... bu, Qərbin siyasətidirsə, Rusiyanın siyasətindən nə ilə fərqlənir?!

Ona görə də azərbaycanlılar üçün həm Rusiya, həm də Qərb - ərazi bütövlüyü və Ermənistanla münasibətlər mövzusunda - eynidir!

Azərbaycan Prezidentinin azərbaycanlıların mütləq güzəştə əsaslanan siyasəti bütün kənar iştirakçıları reallığı qəbul etmək istəməməklə öz mövqelərini düzəltməyə məcbur edir. Çətindir, amma mümkündür. Həm siyasi-diplomatik, həm də hərbi üsullardan istifadə olunur. Azərbaycanlıların bununla bağlı immuniteti olduğu üçün edilən təzyiqlər nəticə vermir. Yorulmayacağıq və sınmayacağıq!