Qərbi azərbaycanlılar mövzusu barədə

Son bir ayda biz beynəlxalq təşkilatların, xarici ölkələrin parlamentlərinin müxtəlif sənədlərində bu düsturları oxumuş və eşitmişik.

Qərbi azərbaycanlılar mövzusu İslam Əməkdaşlıq Təşkilatı və İqtisadi Əməkdaşlıq Təşkilatının sənədlərində öz əksini tapıb. Qarabağ erməniləri mövzusu isə Belçika parlamentlərinin, ABŞ Konqresinin qətnamələrində və nə isə Fransada var...

Bu sənədlərin təşəbbüskarı kimdir?

Qarabağ erməniləri mövzusunun bir neçə sponsoru var. Vardan Oskanyanın Komitəsinin təmsil etdiyi erməni diasporu diasporun və axmaq avropalı siyasətçilərin maliyyə imkanlarından istifadə edərək, “İsveçrə Sülh Təşəbbüsü” brendi altında “Qarabağ erməniləri ilə Azərbaycan hakimiyyəti arasında dialoqu” nəzərdə tutan aləti həyata keçirir.

Növbəti sponsor Avropa və Amerika siyasətçiləridir ki, bu yolla Ermənistanla sülh müqaviləsi imzalamağa təşviq etmək üçün Bakıya təzyiq göstərirlər. Eyni zamanda, bu axmaqlar sülh müqaviləsi, razılaşmalar imzalanacağı təqdirdə “ermənilərin Qarabağa qayıtması” mövzusunu bağlayacaqlarını demirlər. Niyə onlara axmaq dedim?! Çünki bu bəraətlə bizi axmaq saydıqlarını göstərirlər...

Bu mövzu Ermənistan hökuməti tərəfindən Avropa və ABŞ-dakı səfirlər səviyyəsində o qədər də dəstəklənmir.

Azərbaycan tərəfdən Qərbi Azərbaycan mövzusu ölkədə və xaricdə Qərbi azərbaycanlıların böyük bir qrupu tərəfindən dəstəklənir.

Azərbaycan hökuməti də beynəlxalq təşkilatlar və Türkiyə vasitəsilə beynəlxalq aləmdə səylər göstərir.

Hər iki tərəf insan haqları məsələsini prioritetləşdirir.

Erməni qrupları bu günə kimi ABŞ və Fransa hökumətlərinin Azərbaycana səy göstərməsi və təzyiq göstərməsi ilə bağlı qətnamə və çağırışlara nail olublar.

Belə görünür ki, Azərbaycanın Türkiyə parlamentarilərinin Qərbi azərbaycanlıların geri qaytarılması mövzusunda Ermənistana təzyiq göstərmək üçün Türkiyə hökumətinə müraciətlə çıxış etməsi məqsədəuyğun olardı.

Bu trek sülh prosesinə paralel olaraq inkişaf edir, öz izini və çöküntüsünü qoyub gedir...

Bu mövzudan qurtulmaq mümkün olmayacaq və əgər sülh prosesində, gündəmdə bu mövzuda məzmundan çox məzmun varsa, o zaman sülh prosesi ən azı ictimai qavrayış səviyyəsində səmərəsiz olacaq.