"Belə mümkün idi ki?"
Bəli, bu, o deməkdir ki, mümkündür, müasir Rusiyada mümkündür. Dövlət bütöv qaldı, lakin idarəetmə sistemi uğursuz oldu, bunun nəticələrini gələn il prezident seçkiləri yaxınlaşdıqca Ukraynada həm cəbhədə, həm də daxildə görəcəyik.
Cavabdan daha çox sualdır
Priqojin gündəmdən çıxmayıb, Belarusa keçə bilər, amma onun minlərlə silahlısı hara gedəcək?! Peskovun ifadəsində hər şey gözəl görünür, həyatda bu baş vermir. Priqojin, əslində, onlara ya Belarusa getmək, ya da müvafiq rəftar ediləcək Müdafiə Nazirliyinin nəzarəti altına keçmək seçimini buraxdı.
Priqojin faktorunun özü isə heç yerə getməyib, Belarus ərazisindən Moskvaya daha da yaxındır...
Şoyqu və Gerasimovun taleyi necə olacaq? Onlar öz postlarında qalsalar belə, Rusiya Silahlı Qüvvələrinin komandanlığı yönünü itirib və bu, özünü hiss etdirəcək.
Elit idarəetmə sistemi dəyişikliklərə məruz qalacaq, çünki hər şey qarışıqdır və bölüşdürülmə yenisi ilə davam edəcəkdir.
Əhali və dövlət aparatı arasında Rusiya prezidentinə dəstək səviyyəsi insanların Priqojinin yaraqlılarına reaksiyası və “ədalət yürüşü”nə müqavimətin faktiki olaraq olmaması ilə nümayiş etdirildi.
Hakimiyyətin tranziti qapını “məntiqsiz və amansızcasına” döyür.
Priqojinin üsyanından sonra Ukrayna cəbhəsindəki vəziyyət Rusiyada hakimiyyətin sabitliyi üçün həlledici olacaq. Ukrayna Silahlı Qüvvələrinin yaxın gələcəkdə cəbhədə istənilən hərəkəti Rusiyada daxili qarşıdurmanın yumşaldılması kontekstində olacaq. Prinsipcə, hələ mayın 13-də Zalujnının “daim Gerasimovu oxuduğunu” açıqlaması bu seriyadan idi.
Lukaşenko faktoru Rusiyanın daxili uyğunlaşmasında da özünü göstərib. Biz Rusiyanın Belarusun daxili işlərinə qarışmağa çalışmasına öyrəşmişik və burada Lukaşenkonun bütöv bir Priqojini var...
Bəs Cənubi Qafqaz və Azərbaycan?
Ümumiyyətlə, Rusiyada sabitliyin olmaması məhz silahlı üsyanın bu təzahüründə mənfi amildir, çünki proqnoz səviyyəsini aşağı salır. Moskvada hakimiyyətdə yeni dəyişikliklər xarici siyasətdə yeni təşəbbüslər və hesabsız və təhlükəli ola biləcək yeni icra mexanizmləri deməkdir.
Azərbaycan üçün Rusiya ilk növbədə Putindir, daha sonra Müdafiə Nazirliyi (RSK), Xarici İşlər Nazirliyi, təhlükəsizlik qüvvələri, sosial-iqtisadi blok və regionlardır. Rusiyadakı daxili gərginlik qonşuları daha proqnozlaşdırılan edəcək.
Qeyd edək ki, Putinin telefon zəngləri siyahısında Bakıya zəng olmayıb. KTMT ölkələri (Qazaxıstan, Belarus, axşamüstü Ermənistan), Türkiyə və İran prezidentləri, Özbəkistanın lideri var idi. Xatırladaq ki, Azərbaycan və Özbəkistan blokdan kənar formatda müttəfiqlik bəyannamələri imzalamış ölkələrdir.
Bu günlərdə Qarabağdakı RSK komandanlıqla əlaqəsiz qaldı, çünki RSK-nın tabe olduğu Cənub Hərbi Dairəsinin qərargahı Priqojin tərəfindən tutuldu. Cənub Hərbi Dairəsinin komandanlığı komandanlıq binasını Vaqnerə təhvil verəndə Bakıda vəziyyəti təsəvvür etmək olar...
Priqojinin üsyanı Moskvaya bir siqnaldır ki, qonşu ölkələrə münasibətdə hakimiyyətdə kifayət qədər balanslı olmayan insanlardan gələn maksimalist ideyalar və təşəbbüslər ört-basdır edilməlidir. “Vardanyan layihəsi” və digər boş-boş ideyaların heç bir nəticəsi olmayacaq... Biz konstruktiv yola qayıtmalı və regionda mövcud mövqelərimizi riskə atmamalıyıq.
Azərbaycan və Ermənistan XİN rəhbərlərinin ABŞ-da görüşü Rusiyanın xarici siyasətinin darmadağın olduğu bir vaxta təsadüf edir. Amerikalılar bu vəziyyətdən sülh müqaviləsini irəli sürmək üçün istifadə edəcəklər. ABŞ-ın təzyiqlərinə müqavimət göstərmək üçün Azərbaycanın Ermənistandan daha çox resursu var. ABŞ-dakı görüşdən əvvəl Bakı “Yerdə” göstərdi ki, onlara təzyiq etməyin mənası yoxdur.
Azərbaycanın mövqeyi aydındır və masa üzərindədir. ABŞ-da keçiriləcək görüş daha məzmunlu olacaq, yalnız Ermənistan tərəfdən cavablar tələb olunur, addımlar nə vaxt və necə həyata keçiriləcək. Görüş həm də Bakı üçün tam aydınlıq gətirəcək, biz hansı spiralla gedirik?
Hesab edirəm ki, Ermənistan rəhbərliyinin artıq “qara qu quşları” qalmayıb, uçdu getdi quşlar... Qərar vermək vaxtıdır, Azərbaycanın şərtləri qəbul edib ardıcıl olmaq lazımdır!!!